awe-anka

... bo ja bym chciała być niewidzialna. Uciec bym chciała z duszą na listek, wsłuchiwać się w szum wody głuchy. być sercem dla ptaków czasu - żyć.

I tak bardzo, bardzo bym chciała powiedzieć kiedyś mu, że ... :

Wiedz Miły, że jest nas dwie...
Dwie różne istoty - obie to ja.
Z jednej z nas jest dumny Bóg,
druga wciąż zasmuca Go...
Za występki obu zapłacę - ja.
Każda inny widzi cel
każda swoje sumienie ma.
Choć to dziwne ja sumienia mam dwa.
Gdy jedna ośmieli się
ugodzić cię słowem złym,
ja przyklejam plaster z najczulszych słów.
Jedna, w nieśmiałości swej,
rzęsami dotyka stóp,
druga śmiało sięga do twych ust.
Dopełnieniem obu jesteś Ty.

... i chciała bym w kazdym cierpieniu znaleść sens. I wołać westchnieniami tak, byś mogł mnie usłyszeć. Iść za marzeniem bym chciała... a w dniu swojej śmierci odpowiednie nadać rzeczy słowo i mroczny czas widziany oczami moimi nazwać szczęściem. Tyle bym chciała.

I może jeszcze gwiazdkę z nieba ;)

Miło mi było widzieć, że... i serducho mi mocniej bić zaczęło. I wiesz, kochany, że wszystko co wokół było mi dziwnie obce? I nawet obecność kogoś innego nie sprawiała mi zbytniego kłopotu. Po przecież mógł byś to być Ty...

I to nic, to nic, że ty gdzieś dalej, z jakąś inną i to jej szepczesz -kocham. To nic. Ja się powoli uczę wybaczać...

Teraz pisze ta, która potrafi się uśmiechać. Ta spokojniejsza i milsza. Ale piszę ja...
Bo ja mam dwie osobowości. Dziwna jestem. Wiem. Ale tak mi dobrze z tym.

  Zatapiasz swoje smutki we łzach. Aż płacz staje się twoją codziennością. Twoim nawykiem. I dziwi cię dzień, w którym nie płakałeś. Wmawiasz sobie, że to źle nie płakać. Udajesz, że płaczem wylewasz swoje żale.

Coraz bardziej chcę wejść na pewnego tajnego bloga. Tam, gdzie nie mam wstępu. Martwię się i tęsknię. Poprostu.
Mimo, że obok, jednak tak dziwnie, daleko mi...
Brakuje mi tych paplanin o niczym, o chłopakach, życiu i marzeniach. Brakuje mi snucia planów na przyszłość. Gdyby normalnym było wyznawanie sobie ... dziwnej miłości ... wyznała bym ją. Bo są ludzie, którzy nie wiedząc o tym wnieśli coś do mojego życia.

Nie jest dobrze. Nie jest ...

To nic, że ostatnio (prawie) niczego mi nie brakuje. To nic. Gdybym tylko mogła, oddała bym wszystko za jedno - za świadomość, że nic się nie popsulo.

Byłam na badaniach. Okazało się, że jestem chora...

Tego chciałeś? Zabrac mi ostatnią nadzieję na to, że kiedyś będzie lepiej? Zabrałes mi nadzieję na słońce, zabrałeś mi wiarę i resztki optymizmu. Niech cię diabli, Boże!

"To nadzieja trzyma cię przy życiu. Ale nadzieja się tu na nic nie zda. Twój koszmar się nie skończy nigdy. W takich chwilach nie liczy się na szczście. Liczy się na szybką śmierć." -  więc twoim zdaniem powinnam chcieć śmierci? Płakałam. Miałam dosyć tego ze niby dla mojego dobra mówili, żebym nie ufała i nie wieżyła. Zebym nie miała nadziei. Dla mojego dobra, bo nie chcieli zebym się spazyła, załamała. Więc chcieli, zebym poddała się?
Kto mnie nie zna od prawdziwej strony pociesza mnie, ze będzie lepiej. Kto mnie zna wie, że lepiej nigdy nie będzie. moze być gorzej. Gorzej niż gorzej. A to juz bagno o ile się nie mylę.
Gdy już wszystko zaczęło się układać, ktoś powiedział coś, co nie każdemu jest dane usłyszeć.
Mam dosyć!
To nie jest mały dołek.To nie jest dół. To nie jest załamanie. To jest besilność. Za mała, za młoda i zbyt słaba by to udzwignąć.

I tutaj się kończę...

(...) jestem egocentryczna. Przynajmniej dzisiaj. Bo jutro i wczoraj to już nie...

Zazwyczaj po powrocie ze szkoły myślę o czymś. O konkretnej lekcji, o czym kolwiek. Żeby zabić tą myśl - NIECZEKAJĄCE... Ale nie dziś. Dziś tabularaza. Zastanawiam się tylko co to może oznaczać. Bo chyba nie to, że przestałam się przejmować NIECZEKANIEM.

Pierwszy raz w życiu zobaczyłam kogoś i w brzuchu miałam motyle. Potem szukałam go wzrokiem. Zniknał.